Praca z różnego rodzaju bazami danych jest dziś dla nas codziennością. Bezwiednie korzystamy z książki adresowej w komórce czy ze spisu posiadanych przez nas albumów muzycznych. Tak znajomy nam sposób katalogowania danych nie jest jednak wcale oczywisty.
Początki baz danych
Po raz pierwszy termin „baza danych” pojawia się dopiero w 1963 roku na sympozjum dotyczącym komputerowych danych, a do powszechnego użytku weszło na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Jest to więc stosunkowo nowa koncepcja. Jej rozwój jest ściśle związany z rozwojem nowych koncepcji technicznych i pojawieniem się takich sposobów przechowywania danych, jak taśmy magnetyczne czy karty dziurkowane. Ich wykorzystanie wymuszało uszeregowanie danych i wykorzystanie innych algorytmów, niż w przypadku swobodnego dostępu do informacji. Powstały wtedy dwa standardowe modele danych – sieciowy i hierarchiczny.
Dalszy rozwój
Na początku lat siedemdziesiątych powstała koncepcja relacyjnej bazy danych, która jednak dość długo pozostawała w strefie rozważań czysto akademickich. Musiała bowiem ona poczekać na dalszy rozwój technologii i opracowanie odpowiednich form sprzętu i oprogramowania. Coraz szerzej były za to wykorzystywane poprzednie modele, stosowane przez CODASYL i IBM. Pierwsze udane zastosowania baz relacyjnych na mikrokomputerach pojawiają się dopiero w latach 80 i są obsługiwane przez istniejący wówczas system DOS.
Dalsze prace programistów skupiały się na opracowywaniu rozproszonych baz danych, jednak prace te nie były odczuwalne przez normalnych użytkowników komputerów. Dopiero lata dziewięćdziesiąte przyniosły przełom. Zaczęły powstawać obiektowe bazy danych, umożliwiające o wiele bardziej skomplikowane operacje na zbiorach informacji. Jednocześnie, w ramach coraz większej liczby programów do obsługi baz danych, pojawiają się również programy działające na zasadzie otwartego oprogramowania co dobrze wpływa na całościowy rozwój tego typu oprogramowania.
Na początku XXI wieku uwaga programistów przeniosła się na bazy typu XML – rozwiązanie to zostało przyjęte zarówno przez producentów oprogramowania wykorzystującego bazy relacyjne i jedynie generującego dane w postaci XML, jak i używających dokumentów XML jako swego podstawowego źródła. Celem baz tego typu jest usunięcie standardowego podziału na dokumenty i dane, pozwalając na trzymanie wszystkich zasobów informacyjnych w jednym miejscu, bez względu na sposób ich ustrukturalizowania.
Brak możliwości komentowania.